با توسعه سریع فناوریهایی مانند اینترنت اشیا و هوش مصنوعی، حسگرهای گاز، یک دستگاه حسگر مهم که به عنوان "حواس پنجگانه الکتریکی" شناخته میشود، فرصتهای توسعه بیسابقهای را در بر میگیرند. از نظارت اولیه بر گازهای سمی و مضر صنعتی گرفته تا کاربرد گسترده آن در تشخیص پزشکی، خانه هوشمند، نظارت بر محیط زیست و سایر زمینههای امروزی، فناوری حسگر گاز در حال گذار عمیقی از یک عملکرد واحد به هوشمندی، کوچکسازی و چندبعدی بودن است. این مقاله به طور جامع ویژگیهای فنی، آخرین پیشرفتهای تحقیقاتی و وضعیت کاربرد جهانی حسگرهای گاز را با توجه ویژه به روندهای توسعه در زمینه نظارت بر گاز در کشورهایی مانند چین و ایالات متحده تجزیه و تحلیل خواهد کرد.
ویژگیهای فنی و روند توسعه حسگرهای گازی
حسگر گاز به عنوان مبدلی که کسر حجمی یک گاز خاص را به سیگنال الکتریکی مربوطه تبدیل میکند، به یک جزء ضروری و مهم در فناوری حسگری مدرن تبدیل شده است. این نوع تجهیزات، نمونههای گاز را از طریق سرهای آشکارساز پردازش میکنند که معمولاً شامل مراحلی مانند فیلتر کردن ناخالصیها و گازهای مزاحم، خشک کردن یا عملیات تبرید و در نهایت تبدیل اطلاعات غلظت گاز به سیگنالهای الکتریکی قابل اندازهگیری است. در حال حاضر، انواع مختلفی از حسگرهای گاز در بازار وجود دارد، از جمله نوع نیمههادی، نوع الکتروشیمیایی، نوع احتراق کاتالیزوری، حسگرهای گاز مادون قرمز و حسگرهای گاز فوتویونیزاسیون (PID) و غیره. هر یک از آنها ویژگیهای خاص خود را دارند و به طور گسترده در زمینههای آزمایش عمرانی، صنعتی و زیستمحیطی مورد استفاده قرار میگیرند.
پایداری و حساسیت دو شاخص اصلی برای ارزیابی عملکرد حسگرهای گاز هستند. پایداری به پایداری پاسخ اولیه یک حسگر در کل زمان کار آن اشاره دارد که به رانش صفر و رانش فاصلهای بستگی دارد. در حالت ایدهآل، برای حسگرهای با کیفیت بالا تحت شرایط کار مداوم، رانش صفر سالانه باید کمتر از 10٪ باشد. حساسیت به نسبت تغییر در خروجی حسگر به تغییر در ورودی اندازهگیری شده اشاره دارد. حساسیت انواع مختلف حسگرها به طور قابل توجهی متفاوت است، که عمدتاً به اصول فنی و انتخاب موادی که اتخاذ میکنند بستگی دارد. علاوه بر این، گزینشپذیری (یعنی حساسیت متقاطع) و مقاومت در برابر خوردگی نیز پارامترهای مهمی برای ارزیابی عملکرد حسگرهای گاز هستند. مورد اول توانایی تشخیص حسگر را در یک محیط گازی مخلوط تعیین میکند، در حالی که مورد دوم مربوط به تحمل حسگر در گازهای هدف با غلظت بالا است.
توسعه فعلی فناوری حسگرهای گازی، چندین روند آشکار را نشان میدهد. اول از همه، تحقیق و توسعه مواد جدید و فرآیندهای جدید همچنان عمیقتر شده است. مواد نیمههادی اکسید فلزی سنتی مانند ZnO، SiO₂، Fe₂O₃ و غیره به بلوغ رسیدهاند. محققان در حال آلایش، اصلاح و تغییر سطح مواد حساس به گاز موجود از طریق روشهای اصلاح شیمیایی و بهبود همزمان فرآیند تشکیل لایه نازک برای افزایش پایداری و گزینشپذیری حسگرها هستند. در همین حال، توسعه مواد جدید مانند مواد حساس به گاز نیمههادی کامپوزیتی و هیبریدی و مواد حساس به گاز پلیمری نیز به طور فعال در حال پیشرفت است. این مواد حساسیت، گزینشپذیری و پایداری بالاتری نسبت به گازهای مختلف نشان میدهند.
هوشمندسازی حسگرها یکی دیگر از جهتهای مهم توسعه است. با کاربرد موفقیتآمیز فناوریهای جدید مواد مانند فناوری نانو و فناوری لایه نازک، حسگرهای گاز در حال یکپارچهتر و هوشمندتر شدن هستند. محققان با بهرهگیری کامل از فناوریهای یکپارچه چند رشتهای مانند فناوری میکرومکانیک و میکروالکترونیک، فناوری کامپیوتر، فناوری پردازش سیگنال، فناوری حسگر و فناوری تشخیص خطا، در حال توسعه حسگرهای گاز هوشمند دیجیتال کاملاً خودکار هستند که قادر به نظارت همزمان بر چندین گاز هستند. یک حسگر چند متغیره از نوع مقاومت شیمیایی-پتانسیل که اخیراً توسط گروه تحقیقاتی دانشیار یی جیانکسین از آزمایشگاه کلیدی ایالتی علوم آتش در دانشگاه علم و فناوری چین توسعه یافته است، نمونه بارز این روند است. این حسگر تشخیص سهبعدی و شناسایی دقیق چندین گاز و ویژگیهای آتش را توسط یک دستگاه واحد 59 محقق میکند.
آرایهبندی و بهینهسازی الگوریتم نیز توجه فزایندهای را به خود جلب کردهاند. با توجه به مشکل پاسخ طیف گسترده یک حسگر گاز، هنگامی که چندین گاز به طور همزمان وجود دارند، مستعد تداخل است. استفاده از چندین حسگر گاز برای تشکیل یک آرایه، به یک راه حل مؤثر برای بهبود توانایی تشخیص تبدیل شده است. با افزایش ابعاد گاز شناسایی شده، آرایه حسگر میتواند سیگنالهای بیشتری دریافت کند که این امر منجر به ارزیابی پارامترهای بیشتر و بهبود توانایی قضاوت و تشخیص میشود. با این حال، با افزایش تعداد حسگرها در آرایه، پیچیدگی پردازش دادهها نیز افزایش مییابد. بنابراین، بهینهسازی آرایه حسگر از اهمیت ویژهای برخوردار است. در بهینهسازی آرایه، روشهایی مانند ضریب همبستگی و تحلیل خوشهای به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرند، در حالی که الگوریتمهای تشخیص گاز مانند تحلیل مؤلفه اصلی (PCA) و شبکه عصبی مصنوعی (ANN) توانایی تشخیص الگو در حسگرها را تا حد زیادی افزایش دادهاند.
جدول: مقایسه عملکرد انواع اصلی حسگرهای گاز
نوع حسگر، اصول کار، مزایا و معایب، طول عمر معمول
جذب گاز از نوع نیمههادی هزینه کمی در تغییر مقاومت نیمههادیها، پاسخ سریع، گزینشپذیری ضعیف دارد و به مدت ۲-۳ سال به شدت تحت تأثیر دما و رطوبت قرار میگیرد.
گاز الکتروشیمیایی برای تولید جریان، واکنشهای REDOX را طی میکند که گزینشپذیری خوب و حساسیت بالایی دارد. با این حال، الکترولیت دارای فرسایش محدود و طول عمر ۱ تا ۲ سال (برای الکترولیت مایع) است.
احتراق گاز قابل احتراق از نوع احتراق کاتالیزوری باعث تغییرات دما میشود. این روش به طور خاص برای تشخیص گاز قابل احتراق طراحی شده است و فقط برای گازهای قابل احتراق به مدت تقریباً سه سال قابل استفاده است.
گازهای مادون قرمز دقت بالایی در جذب نور مادون قرمز با طول موجهای خاص دارند، باعث مسمومیت نمیشوند، اما هزینه بالایی دارند و حجم نسبتاً زیادی را برای 5 تا 10 سال اشغال میکنند.
فوتویونیزاسیون فرابنفش (PID) برای تشخیص مولکولهای گاز VOCها حساسیت بالایی دارد و نمیتواند انواع ترکیبات را به مدت ۳ تا ۵ سال تشخیص دهد.
شایان ذکر است که اگرچه فناوری حسگرهای گازی پیشرفت قابل توجهی داشته است، اما هنوز با چالشهای رایجی روبرو است. طول عمر حسگرها، کاربرد آنها را در زمینههای خاصی محدود میکند. به عنوان مثال، طول عمر حسگرهای نیمههادی تقریباً 2 تا 3 سال است، طول عمر حسگرهای گاز الکتروشیمیایی به دلیل از دست دادن الکترولیت حدود 1 تا 2 سال است، در حالی که طول عمر حسگرهای الکتروشیمیایی الکترولیت حالت جامد میتواند به 5 سال برسد. علاوه بر این، مسائل مربوط به رانش (تغییرات در پاسخ حسگر در طول زمان) و مسائل مربوط به سازگاری (تفاوتهای عملکرد بین حسگرها در یک دسته) نیز از عوامل مهمی هستند که کاربرد گسترده حسگرهای گازی را محدود میکنند. در پاسخ به این مسائل، محققان از یک سو متعهد به بهبود مواد حساس به گاز و فرآیندهای تولید هستند و از سوی دیگر، با توسعه الگوریتمهای پیشرفته پردازش داده، تأثیر رانش حسگر بر نتایج اندازهگیری را جبران یا سرکوب میکنند.
سناریوهای کاربردی متنوع حسگرهای گازی
فناوری حسگر گاز در تمام جنبههای زندگی اجتماعی نفوذ کرده است. سناریوهای کاربردی آن مدتهاست که از محدوده نظارت سنتی بر ایمنی صنعتی فراتر رفته و به سرعت در حال گسترش به زمینههای مختلفی مانند سلامت پزشکی، نظارت بر محیط زیست، خانه هوشمند و ایمنی مواد غذایی است. این روند کاربردهای متنوع نه تنها منعکس کننده امکاناتی است که پیشرفت فناوری به ارمغان آورده است، بلکه نمایانگر تقاضای رو به رشد اجتماعی برای تشخیص گاز نیز میباشد.
ایمنی صنعتی و پایش گازهای خطرناک
در زمینه ایمنی صنعتی، حسگرهای گاز نقش غیرقابل جایگزینی دارند، به خصوص در صنایع پرخطر مانند مهندسی شیمی، نفت و معدن. «چهاردهمین برنامه پنج ساله چین برای تولید ایمن مواد شیمیایی خطرناک» به وضوح از پارکهای صنعتی شیمیایی میخواهد که یک سیستم جامع نظارت و هشدار اولیه برای گازهای سمی و مضر ایجاد کنند و ساخت پلتفرمهای هوشمند کنترل ریسک را ترویج دهند. «طرح اقدام ایمنی کار به علاوه اینترنت صنعتی» نیز پارکها را تشویق میکند تا حسگرهای اینترنت اشیا و پلتفرمهای تحلیل هوش مصنوعی را برای دستیابی به نظارت بلادرنگ و پاسخ هماهنگ به خطراتی مانند نشت گاز مستقر کنند. این جهتگیریهای سیاسی، کاربرد حسگرهای گاز را در زمینه ایمنی صنعتی تا حد زیادی ارتقا داده است.
سیستمهای مدرن پایش گاز صنعتی، مسیرهای فنی متنوعی را توسعه دادهاند. فناوری تصویربرداری ابر گاز، نشت گاز را با نمایش بصری تودههای گاز به عنوان تغییرات در سطوح خاکستری پیکسل در تصویر، تجسم میکند. قابلیت تشخیص آن به عواملی مانند غلظت و حجم گاز نشت شده، اختلاف دمای پسزمینه و فاصله پایش مربوط میشود. فناوری طیفسنجی مادون قرمز تبدیل فوریه میتواند بیش از ۵۰۰ نوع گاز از جمله گازهای معدنی، آلی، سمی و مضر را به صورت کیفی و نیمه کمی پایش کند و میتواند همزمان ۳۰ نوع گاز را اسکن کند. این فناوری برای الزامات پیچیده پایش گاز در پارکهای صنعتی شیمیایی مناسب است. این فناوریهای پیشرفته، هنگامی که با حسگرهای گاز سنتی ترکیب میشوند، یک شبکه نظارت بر ایمنی گاز صنعتی چند سطحی را تشکیل میدهند.
در سطح پیادهسازی خاص، سیستمهای نظارت بر گاز صنعتی باید با مجموعهای از استانداردهای ملی و بینالمللی مطابقت داشته باشند. «استاندارد طراحی برای تشخیص و هشدار گازهای قابل اشتعال و سمی در صنعت پتروشیمی» چین GB 50493-2019 و «مشخصات فنی عمومی برای نظارت بر ایمنی منابع اصلی مواد شیمیایی خطرناک» AQ 3035-2010 مشخصات فنی برای نظارت بر گاز صنعتی 26 را ارائه میدهند. در سطح بینالمللی، OSHA (اداره ایمنی و بهداشت شغلی ایالات متحده) مجموعهای از استانداردهای تشخیص گاز را تدوین کرده است که تشخیص گاز را قبل از عملیات در فضای بسته الزامی میکند و اطمینان حاصل میکند که غلظت گازهای مضر در هوا زیر سطح ایمن 610 است. استانداردهای NFPA (انجمن ملی حفاظت از آتش ایالات متحده)، مانند NFPA 72 و NFPA 54، الزامات خاصی را برای تشخیص گازهای قابل اشتعال و گازهای سمی 610 مطرح میکنند.
سلامت پزشکی و تشخیص بیماری
حوزه پزشکی و سلامت در حال تبدیل شدن به یکی از امیدوارکنندهترین بازارهای کاربردی برای حسگرهای گاز است. گاز بازدم بدن انسان حاوی تعداد زیادی نشانگر زیستی مرتبط با شرایط سلامتی است. با تشخیص این نشانگرهای زیستی، میتوان غربالگری اولیه و نظارت مداوم بر بیماریها را انجام داد. دستگاه تشخیص استون تنفسی دستی که توسط تیم دکتر وانگ دی از مرکز تحقیقات Super Perception آزمایشگاه ژجیانگ ساخته شده است، نمونه بارز این کاربرد است. این دستگاه با استفاده از یک مسیر فناوری رنگسنجی، با تشخیص تغییر رنگ مواد حساس به گاز، میزان استون موجود در بازدم انسان را اندازهگیری میکند و در نتیجه به تشخیص سریع و بدون درد دیابت نوع 1 دست مییابد.
وقتی سطح انسولین در بدن انسان پایین است، بدن قادر به تبدیل گلوکز به انرژی نیست و در عوض چربی را تجزیه میکند. استون به عنوان یکی از محصولات جانبی پس از تجزیه چربی، از طریق تنفس از بدن دفع میشود. دکتر وانگ دی توضیح داد: ۱. در مقایسه با آزمایشهای خون سنتی، این روش آزمایش تنفس، تجربه تشخیصی و درمانی بهتری را ارائه میدهد. علاوه بر این، این تیم در حال توسعه یک حسگر استون پچ "با انتشار روزانه" است. این دستگاه پوشیدنی کمهزینه میتواند به طور خودکار گاز استون ساطع شده از پوست را به صورت شبانهروزی اندازهگیری کند. در آینده، هنگامی که با فناوری هوش مصنوعی ترکیب شود، میتواند در تشخیص، نظارت و راهنمایی دارویی دیابت کمک کند.
جدا از دیابت، حسگرهای گاز پتانسیل بالایی در مدیریت بیماریهای مزمن و نظارت بر بیماریهای تنفسی نیز نشان میدهند. منحنی غلظت دیاکسید کربن مبنای مهمی برای قضاوت در مورد وضعیت تهویه ریوی بیماران است، در حالی که منحنیهای غلظت نشانگرهای گازی خاص، روند توسعه بیماریهای مزمن را منعکس میکنند. به طور سنتی، تفسیر این دادهها نیاز به مشارکت کادر پزشکی داشت. با این حال، با توانمندسازی فناوری هوش مصنوعی، حسگرهای هوشمند گاز نه تنها میتوانند گازها را تشخیص داده و منحنیها را رسم کنند، بلکه میتوانند درجه توسعه بیماری را نیز تعیین کنند و فشار بر کادر پزشکی را تا حد زیادی کاهش دهند.
در زمینه دستگاههای پوشیدنی سلامت، کاربرد حسگرهای گاز هنوز در مراحل اولیه خود است، اما چشماندازهای گستردهای دارد. محققان شرکت لوازم خانگی ژوهای گری الکتریک اشاره کردند که اگرچه لوازم خانگی با دستگاههای پزشکی با عملکردهای تشخیص بیماری متفاوت هستند، اما در زمینه نظارت روزانه بر سلامت خانه، آرایههای حسگر گاز مزایایی مانند هزینه کم، غیرتهاجمی بودن و کوچک بودن دارند و انتظار میرود که به طور فزایندهای در لوازم خانگی مانند لوازم مراقبت از دهان و توالتهای هوشمند به عنوان راهکارهای کمکی نظارت و نظارت در زمان واقعی ظاهر شوند. با افزایش تقاضا برای سلامت خانه، نظارت بر وضعیت سلامت انسان از طریق لوازم خانگی به جهتی مهم برای توسعه خانههای هوشمند تبدیل خواهد شد.
پایش و کنترل آلودگیهای زیستمحیطی
پایش محیطی یکی از زمینههایی است که حسگرهای گازی بیشترین کاربرد را در آن دارند. با افزایش تأکید جهانی بر حفاظت از محیط زیست، تقاضا برای پایش آلایندههای مختلف در جو نیز روز به روز در حال افزایش است. حسگرهای گازی میتوانند گازهای مضر مانند مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد و ازن را شناسایی کنند و ابزاری مؤثر برای پایش کیفیت هوای محیط ارائه دهند.
حسگر گاز الکتروشیمیایی UGT-E4 شرکت بریتیش گس شیلد، محصولی شاخص در زمینه پایش محیط زیست است. این حسگر میتواند محتوای آلایندههای موجود در جو را به طور دقیق اندازهگیری کرده و پشتیبانی دادههای به موقع و دقیقی را برای ادارات حفاظت از محیط زیست فراهم کند. این حسگر، از طریق ادغام با فناوری اطلاعات مدرن، به عملکردهایی مانند پایش از راه دور، بارگذاری دادهها و هشدار هوشمند دست یافته است که به طور قابل توجهی کارایی و راحتی تشخیص گاز را افزایش میدهد. کاربران میتوانند تغییرات غلظت گاز را در هر زمان و هر مکان، به سادگی از طریق تلفنهای همراه یا رایانههای خود پیگیری کنند و مبنای علمی برای مدیریت و سیاستگذاری محیط زیست فراهم کنند.
از نظر نظارت بر کیفیت هوای داخل ساختمان، حسگرهای گاز نیز نقش مهمی ایفا میکنند. استاندارد EN 45544 که توسط کمیته استانداردسازی اروپا (EN) صادر شده است، بهطور خاص برای آزمایش کیفیت هوای داخل ساختمان است و الزامات آزمایش برای گازهای مضر مختلف 610 را پوشش میدهد. حسگرهای دیاکسید کربن رایج، حسگرهای فرمالدئید و غیره در بازار بهطور گسترده در خانههای مسکونی، ساختمانهای تجاری و اماکن تفریحی عمومی مورد استفاده قرار میگیرند و به مردم کمک میکنند تا یک محیط داخلی سالمتر و راحتتر ایجاد کنند. بهویژه در طول همهگیری کووید-19، تهویه داخلی و کیفیت هوا توجه بیسابقهای را به خود جلب کردهاند و این امر باعث توسعه و کاربرد فناوریهای حسگر مرتبط شده است.
پایش انتشار کربن، یکی از کاربردهای نوظهور حسگرهای گازی است. در پسزمینهی بیطرفی جهانی در زمینهی کربن، پایش دقیق گازهای گلخانهای مانند دیاکسید کربن اهمیت ویژهای پیدا کرده است. حسگرهای دیاکسید کربن مادون قرمز به دلیل دقت بالا، گزینشپذیری خوب و طول عمر طولانی، مزایای منحصر به فردی در این زمینه دارند. «دستورالعملهای ساخت سکوهای کنترل هوشمند ریسک ایمنی در پارکهای صنعتی شیمیایی» در چین، پایش گازهای قابل احتراق/سمی و تحلیل ردیابی منبع نشت را به عنوان مفاد اجباری ساختوساز فهرست کرده است که نشان دهندهی تأکید سطح سیاستگذاری بر نقش پایش گاز در حوزه حفاظت از محیط زیست است.
خانه هوشمند و ایمنی مواد غذایی
خانه هوشمند، نویدبخشترین بازار کاربرد مصرفی برای حسگرهای گاز است. در حال حاضر، حسگرهای گاز عمدتاً در لوازم خانگی مانند تصفیهکنندههای هوا و دستگاههای تهویه مطبوع هوا استفاده میشوند. با این حال، با معرفی آرایههای حسگر و الگوریتمهای هوشمند، پتانسیل کاربرد آنها در سناریوهایی مانند نگهداری، پخت و پز و نظارت بر سلامت به تدریج در حال بهرهبرداری است.
در زمینه نگهداری مواد غذایی، حسگرهای گازی میتوانند بوهای نامطبوعی که توسط غذا در طول نگهداری منتشر میشوند را رصد کنند تا تازگی غذا را تعیین کنند. نتایج تحقیقات اخیر نشان میدهد که چه از یک حسگر واحد برای رصد غلظت بو استفاده شود و چه از یک آرایه حسگر گازی همراه با روشهای تشخیص الگو برای تعیین تازگی غذا استفاده شود، نتایج خوبی حاصل شده است. با این حال، به دلیل پیچیدگی سناریوهای واقعی استفاده از یخچال (مانند تداخل ناشی از باز و بسته شدن درها توسط کاربران، روشن و خاموش کردن کمپرسورها و گردش هوای داخلی و غیره) و همچنین تأثیر متقابل گازهای فرار مختلف از مواد غذایی، هنوز جای بهبود در دقت تعیین تازگی غذا وجود دارد.
کاربردهای پختوپز یکی دیگر از سناریوهای مهم برای حسگرهای گاز است. صدها ترکیب گازی در طول فرآیند پختوپز تولید میشوند، از جمله ذرات معلق، آلکانها، ترکیبات آروماتیک، آلدهیدها، کتونها، الکلها، آلکنها و سایر ترکیبات آلی فرار. در چنین محیط پیچیدهای، آرایههای حسگر گاز مزایای آشکارتری نسبت به حسگرهای تکی نشان میدهند. مطالعات نشان میدهد که آرایههای حسگر گاز میتوانند برای تعیین وضعیت پخت غذا بر اساس سلیقه شخصی یا به عنوان یک ابزار کمکی نظارت بر رژیم غذایی برای گزارش منظم عادات پختوپز به کاربران استفاده شوند. با این حال، عوامل محیط پختوپز مانند دمای بالا، دود حاصل از پختوپز و بخار آب میتوانند به راحتی باعث "سمی شدن" حسگر شوند، که یک مشکل فنی است که باید حل شود.
در زمینه ایمنی مواد غذایی، تحقیقات تیم وانگ دی، ارزش کاربردی بالقوه حسگرهای گاز را نشان داده است. آنها هدف خود را «شناسایی دهها گاز به طور همزمان با یک افزونه کوچک تلفن همراه» قرار دادهاند و متعهد به در دسترس قرار دادن اطلاعات ایمنی مواد غذایی هستند. این دستگاه بویایی آرایهای بسیار یکپارچه میتواند اجزای فرار موجود در غذا را تشخیص دهد، تازگی و ایمنی غذا را تعیین کند و مراجع بلادرنگ را برای مصرفکنندگان فراهم کند.
جدول: اشیاء اصلی تشخیص و مشخصات فنی سنسورهای گاز در زمینههای کاربردی مختلف
زمینههای کاربرد، اشیاء اصلی تشخیص، انواع حسگرهای رایج، چالشهای فنی، روندهای توسعه
ایمنی صنعتی، گازهای قابل احتراق، نوع احتراق کاتالیزوری گازهای سمی، نوع الکتروشیمیایی، تحمل محیط سخت، نظارت همزمان چند گاز، ردیابی منبع نشتی
استون پزشکی و بهداشتی، CO₂، نوع نیمه هادی VOC، انتخاب پذیری و حساسیت نوع رنگ سنجی، تشخیص پوشیدنی و هوشمند
استقرار شبکه با پایداری بلندمدت و انتقال داده در زمان واقعی برای پایش محیطی آلایندههای هوا و گازهای گلخانهای در قالبهای مادون قرمز و الکتروشیمیایی
گاز فرار غذای خانگی هوشمند، نوع نیمه هادی دود پخت و پز، قابلیت ضد تداخل PID
لطفا با شرکت فناوری هونده (Honde Technology Co., LTD) تماس بگیرید.
Email: info@hondetech.com
وبسایت شرکت:www.hondetechco.com
تلفن: +86-15210548582
زمان ارسال: 11 ژوئن 2025